Drugi nazivi: crni sljez, divlji papel, divlji
slezenovac, divlji šljez, planinska sliz, slizovaca. Latinski naziv: malva
silvestris. Eng - Malow
Opis biljke: crni slez
jednogodišnja je ili višegodišnja biljka iz cijeg podanka izbijaju, uglavnom,
polegnute, razgranjene stabljike visine do 80 cm. Listovi su okruglog, srcastog
ili bubrežastog oblika, krpasti i nazubljeni na dugackim peteljkama. Cvetovi
izbijaju iz lisnih pazušaca, imaju dvostruku cašku, a cvetni listovi imaju 3 do
5 duguljastih pruga. Boja cvetova zavisi o vrsti, a krece se od plavkaste do
ružicasto-crvene. Citava biljka je bez mirisa i neukusna, sluzava ukusa.
Stanište: raste na
nasipima, uz reke, na vlažnim livadama i na poplavljenim podrucjima. Uzgaja
se i u vrtovima.
Lekoviti deo biljke: za lek se
sabiru, pre svega, listovi, a cvetovi za vrerne cvatnje. Kadšto se sabiru koren
i seme. Cvetovi se smeju sabirati samo po suvom vremenu, kada su potpuno
otvoreni; suše se u hladu u veoma tankom sloju, a još boIje na toplom mestu.
Listovi se sabiru sa što kracom peteljkom i suše u tankom sloju na prozracnom
mestu. Oboleli i ošteceni listovi ne smeju se sabirati i upotrebljavati za lek
.
Lekovito delovanje: cmi
slez odavna se koristi za otklanjanje probavnih smetnji i rastvaranje sluzi.
Caj pripremljen na propisan nacin upotrebljava se za lecenje kaslja, katara,
bronha, promuklosti, upale ždrela, nadutosti pluca (emfizem) i kod katara
pluca. Preporucuje se za lecenje griže, grceva u želucu i crevima, bolnog
mokrenja i bolnog zaustavljanja mokrace.